ဘုရင့္ကိုယ္ရံေတာ္တပ္ဖြဲ႕အခ်ိဳ႕ႏွင့္ တစ္ခါမွပင္စစ္ေရးမေလ့က်င့္ဖူးသည့္ စစ္မႈထမ္းရဲမက္မ်ား
ေရာေႏွာပါဝင္ေနေလသည္။ ဓႏုျဖဴခံတပ္မွာ တစ္မိုင္နီးပါးမွက်ယ္ဝန္းၿပီး ျမစ္ဝေပၚတြင္တည္ရိွသည္။ ကၽြန္းျဖင့္ျပဳလုပ္ထားေသာ ေသနတ္ပစ္စင္မ်ားမွာလည္း ၁၅ေပနီးပါးအျမင့္ တည္ေဆာက္ထားသည္။
၁၈၂၅ခုႏွစ္၊ မတ္လတြင္ ၿဗိတိသွ်တို႔သည္ အင္အား ၄၀၀၀ ျဖင့္ ေသနတ္မ်ားတပ္ဆင္
ထားေသာတိုက္ေလွငယ္မ်ားကို အသံုးျပဳကာ ဓႏုျဖဴကို စတင္တိုက္ခိုက္ခဲ့ၾကသည္။ ၿဗိတိသွ်တို႔ တိုက္စစ္ဦးက်ိဳးသြားကာ ျမန္မာ့တို႔ကေျခလ်င္ရဲမက္၊ ျမင္းသည္ေတာ္မ်ားႏွင့္ တိုက္ဆင္(၁၇)ေကာင္တို႔ျဖင့္ တန္ျပန္တိုက္စစ္ဆင္ရန္ႀကိဳးစားေလသည္။ သို႔ေသာ္ တိုက္ဆင္မ်ားမွာ အေျမာက္ဆံမ်ား၊ ရႈးဒံုးမ်ားက်ေရာက္ေပါက္ကြဲသျဖင့္ ရပ္တန္႔ကုန္ၾကေလသျဖင့္ အျခားေသာေျခလ်င္ရဲမက္ႏွင့္
ျမင္းသည္ေတာ္မ်ားသည္ ၿဗိတိသွ်အေျမာက္မ်ားကို ၾကာရွည္စြာတိုက္ခိုက္ႏိုင္မည္မဟုတ္သည္ကို
ေကာင္းစြာနားလည္လို္က္ၾကသည္။
၁၈၂၅ခုႏွစ္၊ ဧၿပီလ ၁ရက္ေန႔တြင္ ၿဗိတိသွ်တို႔အႀကီးအက်ယ္ ထိုးစစ္ဆင္ေလသည္။ ၄င္းတို႔၏ အေဝးပစ္အေျမာက္မ်ားႏွင့္ ရႈးဒံုးက်ည္မ်ားကို ဓႏုျဖဴၿမိဳ႕ထဲရိွ ျမန္မာတပ္စခန္းသို႔ လက္နက္မိုးရြာ
သြန္းခ်ခဲ့သည္။ စစ္သူႀကီးမဟာဗႏၶဳလသည္ ဓႏုျဖဴခံတပ္အတြင္း ၿဗိတိသွ်တို႔အားတိုက္ခိုက္ရန္ စိတ္ဓာတ္စြမ္းရည္အား တိုးတက္ေနရန္လွည့္ေျပာၾကားေနစဥ္ အေျမာက္ဆံမွန္ကာ က်ဆံုးခဲ့သည္။ ၿဗိတိသွ်တို႔ဘက္မွ စစ္သူႀကီးမဟာဗႏၶဳလကို ခ်ိန္သားကိုက္ထိမွန္ေအာင္ပစ္ခတ္ႏိုင္ျခင္းမွာ ၄င္းသည္ သူ၏စစ္သူႀကီးအေဆာင္အေယာင္ျဖစ္ေသာ ေရႊထီးကိုေဆာင္းေလ့ရိွသည့္အတြက္ ထိုကဲ့သို႔ပစ္ခတ္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္ ဟုသိရိွခဲ့ရသည္။ စစ္သူႀကီးမဟာဗႏၶဳလ က်ဆံုးၿပီး ျမန္မာ့တပ္မ်ားကို ဦးေဆာင္တိုက္ခိုက္မည့္သူမရိွ၍ ဓႏုျဖဴကိုျမန္မာတို႔ စြန္႔ခြာခဲ့ၾကသည္။
Ref: Wikipedia မွ မိုးလံုးမိႈင္းထုတ္ႏုတ္ဘာသာျပန္ဆိုသည္။
No comments:
Post a Comment